Migraine en voeding: waarom moeten we zo diep gaan?
Soms is de omweg lang en veeleisend. Worden we het bos in gestuurd met medicatie die de problemen alleen maar verergeren. Omdat eenvoudige diagnostische bepalingen niet gangbaar zijn in Nederland. Marina Boeser moest helemaal naar Spanje om te ontdekken hoe ontregeld haar lichaam was, en waar haar hevige migraine vandaan kwam. De aanpak met voeding had succes, en van haar medicatie is ze af. Dat zou toch eenvoudiger moeten kunnen? Lees hier haar verhaal.
Mijn hele leven had ik al regelmatig hoofdpijn, hoofdpijn die na mijn 40ste migraine werd. Ook heb ik altijd minder energie gehad dan mijn leeftijdsgenoten, ook als kind. Zes jaar geleden kwam de migraine 1 à 2 x per week, soms 1 dag, soms duurde het 2 tot 3 dagen. Ik kon niet meer werken en ook mijn werk als vrijwilligster moest ik stoppen. Bovendien had ik steeds minder energie, ik moest vrijwel iedere dag ook ’s middags naar bed, ook al had ik goed geslapen. Als ik te laat at, kreeg ik een enorme dip die later overging in migraine. Ik moest er echt op letten op tijd te eten en voor tussendoor altijd iets bij me te hebben. Voor de migraine kreeg ik Betapillen, dat
zou de migraine voorkomen. Maar die zorgden ervoor dat ik nog veel minder energie had, dus daar ben ik gelijk mee gestopt. En ook de Statines voor hoge cholesterol zorgden ervoor dat mijn energie nog minder werd. Ook mee gestopt. Twee jaar geleden zijn we verhuisd, nadat alles was ingericht en de adrenaline niet meer nodig was, had ik nog 2 à 3 uur energie per dag. Mijn vorige huisarts gaf me zonder problemen Triptanen voor de migraine en luisterde niet naar andere klachten. De nieuwe huisarts (niet mijn huidige), vond dat ik yoga moest gaan doen toen ik zei dat ik zo ontzettend moe was. Gelukkig kwam ik door toeval bij een arts in Spanje terecht die wel luisterde en bloed-, urine-, haar- en stoelgangtesten liet doen. Daar kwam van alles uit, veel vitamine- en mineralentekorten (lekkende darmen), IGA (immuunsysteem) veel te hoog, bijnierinsufficiëntie, 3 x teveel kwik en andere metalen en ik was bijna in de pre-diabetes fase. Er werd aangeraden een voedselintolerantietest te
doen.
Uit deze test kwamen 15 (dagelijkse) voedingsmiddelen naar voren waar ik op reageerde, o.a. tarwe. Toen ben ik gelijk gestopt met gluten, en natuurlijk ook de andere dingen op de verboden lijst. Al na een paar dagen glutenvrij was ik minder moe, ik hoefde niet meer iedere middag naar bed. Had ik dan ook coeliaki? Mijn (nieuwe) huisarts vond dat ik me het vervelende darmonderzoek om dat vast te stellen kon besparen. . Met de uitslag van de intolerantietest én het feit dat ik me zo snel al beter voelde, was het eigenlijk wel duidelijk dat gluten voor mij de grote boosdoener waren Coeliakie is een autoimmuunziekte, ik ben “intolerant” of “sensitief”. Net als bij Coeliakie-patiënten, wordt bij mensen met glutensensiviteit de darmwand aangetast, waardoor je dus ‘lekkende darmen’ krijgt. Die had ik dus ook. Met veel extra vitaminen en mineralen (op voorschrift van mijn Spaanse arts) was dat na 3 maanden over. Langzaam kreeg ik meer energie, ieder uur meer energie per dag is er één! Op een gegeven moment merkte ik dat de migraine weg bleef. Ik had nog wel hoofdpijn, maar geen migraine meer. Dankzij een voedingsdeskundige die mij heel goed geholpen heeft, stopte ik ook met “glutamaten”, een smaakversterker (E621-625), die zit in heel erg veel verwerkte voeding. Dus geen paprikachips meer of pesto uit potjes.. Hiermee werd de hoofdpijn ook veel minder. Dat stimuleerde enorm om op deze manier te blijven eten, geen gluten, minder koolhydraten en daarmee ook minder suikers, het helpt echt.
Nu kan ik weer alles eten van de “verboden” lijst, wel met mate, alleen zal ik wel altijd glutenvrij blijven eten. Gluten waren niet alleen de oorzaak voor de migraine, maar tastten ook de darmwand aan waardoor ik geen vitaminen en mineralen meer opnam. Brood vervang ik door biologische glutenvrije crackers, daar zit erg weinig in, door ze goed (vet) te beleggen, worden de suikers minder snel opgenomen en zijn ze minder schadelijk. (Goede vetten zijn olijfolie, avocado, vis als haring, tonijn en makreel, kokosolie, noten enz.) Als lunch vaak salades of soep en ’s avonds meestal vlees of vis of peulvruchten met veel groente en kruiden. Dankzij puur eten zijn de insulinewaarden weer normaal, cholesterol is goed, bloeddruk is goed en darmen zijn weer op orde. Alleen de bijnieren functioneren nog niet zoals ze moeten doen, cortisol wordt niet aangemaakt. Maar ik heb mijn leven weer terug.
